dijous, 8 de setembre del 2011

En una lenta nebulosa...

Buenos días familia bloguera!!!
Los días continúan pasando, aunque lentamente. Entre esa lentitud, el insomnio que ha vuelto a aparecer, y un resfriado tonto de final de verano que he pillado y me da una dolor de cabeza que ufffff!!!..., parece que vivo como en una nebulosa, no sé, es una sensación rara. Voy a comprar, a trabajar, ...en fin, hago mi vida normal pero con una sensación de: QUE COÑO HAGO YO AQUI!!!! SI YO TENDRIA QUE ESTAR EN RUSIA CONOCIENDO A MI PEKE!!!
El martes por la mañana, no pude mas y llamé a la Ecai haber si tenían noticias, aunque de antemano sabía que no me dirían nada del otro mundo pues si tuvieran que decir ya me llamarían ellos, no? Pero así y todo, llamé!!! Y la verdad, es que aunque con la GRAN CAUTELA que caracteriza a las Ecais, la valoración de la conversación fue muy positiva. Me dijo frases como: “ La asignación no se puede demorar mucho más”, “Todo sigue un curso correcto”, “Todos los procesos se están acelerando mucho “... ”La asignación tiene que estar al caer”, Cuando dijo eso, fue como si me hubieran dado una bombona de oxigeno, para sobrellevar esta espera...pero al momento va y dice: “No te sé decir cuando exactamente,... podría ser mañana o, no sé,....” ...MAÑANA!!!! No sé si me dijo todo esto para tranquilizarme un poco y quitarme del medio por una temporada o si es la realidad, no sé que creer,... no quiero hacerme ilusiones pero es tan difícil!!
Es que tenemos tantas ganas de conocerte peke!!!

Y mientras seguimos esperando, os enseño algunas cositas que hemos ido comprando. En principio no queríamos comprar nada hasta tener asignación pero es que a veces veo cosas... Y no puedo resistirme!!!!



El KicoNico i ChocoNico. Que monos que son!!! Y tan suaves!!!


Unos baberos.


Unas sabanas para la cunita.

Ya me direis que os parecen las cositas.

Besitos

8 comentaris:

  1. Por dioooos Montse!!!!!!!! a mi me dicen eso y me desmayo! jajaja!!
    Esto está al caer!! mañana, o una semana o un mes no es nada!!!!!!!!
    Qué alegría, no me extraña que estes de compras.
    A ver si llega pronto esa llamada...
    Un abrazo muy fuerte!

    ResponElimina
  2. ¡Qué chulada!son una moneria los muñecajos.
    Ayer pensé en vosotros cuando oí en las noticias los del avión que se había caido en vuestra región.
    Parece que tiene buena pinta lo que te han dicho,no me extraña que estés de los nervios.Esperamos con muchas ganas la noticia.Besitos

    ResponElimina
  3. T'entenc perfectament. Nosaltres seguim igual, en qualsevol moment però tampoc ens avisen. Dilluns també vam anar a l'ecai, i el mateix, sembla ser que aquest final de mes podria ser però no tenim res en cert. Així que a posar-nos dels nervis i a comprar cosetes. jeje!!!

    ResponElimina
  4. Qué bien pekeña!!! Y qué lindas las cositas que les comprásteis!!! Un besote!!!

    ResponElimina
  5. Hola guapíssima!!! mira, et diré una coseta...jo vaig fer com tu...cansada d'esperar vaig trucar un dia, em van dir lo mateix que a tu...que podria ser demà....i saps que??!!! que va ser l'endemà a les 13h30min...va sonar el telf. teniem una assignació!!!!!!
    Qui sap...potser demà a les 13h30 min......jejeje
    Ojalà!!!! molts petons!!!

    ResponElimina
  6. Ai, Montsitaaaaa... Com me n'alegro! Quan menys hi pensis... RRRRRRRRING!!!!! Et passarà el constipat de cop...jejej.
    Són tan bonics aquests ninos... M'encanten!!! I els pitets i els llençolets també! Una abraçada!

    ResponElimina
  7. Addis, pues no me desmayé pero casi, jajaja.
    Marina, pues sí. Que desgracia, tanta gente que ha perdido la vida...
    Fent camí, a finals de mes!!! pero si aixó es ja mateix!!! Ja veuras que en no res, esteu amb la petita a casa.
    Meri, muchas gracias guapa.
    Eva, que dir-te: "Ojalà!!!!". Cada día una espelmeta.
    Sandri!!! Si que s'hem passarà de cop l'acostipat, jejejee

    Moltes gràcies!!!!

    ResponElimina
  8. Ay, que esto esta al caer!!

    Como me alegro!!!

    ResponElimina